I Piotr 3,8-17

(8) W końcu, bądźcie wszyscy jednomyślni, pełni współczucia, braterstwa, litości i pokory.
(9) Nie oddawajcie złem za zło ani obelgą za obelgę. Przeciwnie, każdemu życzcie dobrze, gdyż zostaliście powołani, aby odziedziczyć to, co najlepsze.
(10) Bo kto kocha życie i chce oglądać dobre dni , niech powstrzyma swój język od zła, a swoje wargi od zdrady.
(11) Niech odstąpi od zła i postępuje dobrze, niech szuka pokoju i do niego dąży.
(12) Gdyż oczy Pana patrzą na sprawiedliwych, Jego uszy słuchają ich prośb, ale oblicze Pana zwraca się przeciw ludziom popełniającym zło.
(13) Zresztą, kto was będzie krzywdził, jeśli będziecie gorliwymi rzecznikami dobra?
(14) Ale nawet gdybyście mieli cierpieć dla sprawiedliwości, to i tak jest to szczęście. Ich gróźb się nie bójcie, niech nie burzą waszego spokoju.
(15) Na Panu — na Chrystusie — skupcie się raczej w swoich sercach. Dzięki temu będziecie zawsze gotowi do obrony przed każdym, kto zechce, byście mu wyjaśnili, dlaczego żyjecie nadzieją.
(16) Czyńcie to jednak łagodnie, odpowiedzialnie, z zachowaniem czystego sumienia. Niech się okaże, że to, za co was oczerniają, jest bezpodstawne. I niech się zawstydzą ci, którzy zniesławiają wasze codzienne dobre życie w Chrystusie.
(17) Lepiej bowiem — jeśli taka jest wola Boga — cierpieć za to, że się czyni dobro, a nie zło.

Kazanie z dnia 3 grudnia 2017