Fil. 4,10-14

(10) Niezmiernie ucieszyłem się w Panu, że znów o mnie pomyśleliście. Wiem, że myśleliście już wcześniej, lecz nie było okazji, aby to wyrazić.
(11) Mówię to nie z powodu moich potrzeb, bo nauczyłem się cieszyć tym, co jest.
(12) Wiem, co to skromność, znany mi dostatek. Radzę sobie wszędzie, w każdej sytuacji. Poznałem sytość, nieobcy mi głód; wiem, jak mieć dużo, i umiem żyć w biedzie.
(13) Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia, w Chrystusie.
(14) Wspaniale jednak postąpiliście, łącząc się ze mną w ucisku.

Kazanie z dnia 14 stycznia 2018