Efez. 4,17-32

(17) To więc mówię i nalegam w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, próżni w swych dążeniach,
(18) pokrętni w swych pomysłach, dalecy od życia Bożego przez nieświadomość, która ich zaślepia, i przez niewrażliwość ich serca.
(19) Wyzbyli się oni uczuć i chciwie gonią za rozpustą oraz wszelką nieczystością.
(20) Wy jednak nie tak nauczyliście się Chrystusa,
(21) bo przecież to Jego usłyszeliście i w Nim was pouczono, jako że prawda jest w Jezusie.
(22) Wiecie, że macie zedrzeć z siebie starego człowieka, który hołdował dawnemu sposobowi życia i którego niszczyły zwodnicze żądze.
(23) Zamiast tego macie poddawać się odnowie w duchu waszego umysłu
(24) i oblec się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.
(25) Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie sobie nawzajem prawdę . Jesteśmy przecież dla siebie jakby członkami jednego ciała.
(26) Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie. Niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem
(27) i nie dawajcie diabłu przystępu.
(28) Kto kradnie, niech kraść przestanie i raczej ciężko pracuje, aby miał z czego wspierać potrzebujących.
(29) Niech z waszych ust nie wychodzi żadne zepsute słowo. Mówcie tylko o tym, co dobre, dla zbudowania w potrzebie, tak by na słuchających mogła spływać łaska.
(30) Nie zasmucajcie też Bożego Ducha Świętego, którym was opieczętowano na dzień odkupienia.
(31) Usuńcie spośród siebie wszelką gorycz i gwałt, gniew, krzyk i oszczerstwo. Nie tolerujcie po swej stronie najmniejszej niegodziwości.
(32) Bądźcie jedni dla drugich mili i serdeczni. Przebaczajcie sobie nawzajem, podobnie jak wam Bóg przebaczył w Chrystusie.

Kazanie z dnia 4 marca 2018