Hab. 1,1-17

(1) Wyrok, którego wykonanie zobaczył prorok Habakuk. (2) PANIE, jak długo ma to trwać? Wzywam pomocy, a Ty nie wysłuchujesz! Wołam do Ciebie: Gwałt! A Ty nie śpieszysz z wybawieniem. (3) Dlaczego pokazujesz mi nieprawość i każesz patrzeć na krzywdę? Dlaczego widzę ucisk i gwałt, toczące się spory i kłótnie? (4) Dlatego milknie Prawo, wciąż tłumiony jest słuszny sąd, że bezbożny osacza sprawiedliwego — i słuszność w sądzie bywa wypaczana. (5) Rozejrzyjcie się wśród narodów, zauważcie, niech was to zastanowi i zmusi do myślenia! Właśnie za waszych dni dokonuję dzieła — nie uwierzycie, choć wam je przedstawiam. (6) Bo oto Ja wzbudzam Chaldejczyków, lud gorzki i porywczy. Kroczy on ku szerokiej ziemi, by posiąść cudze siedziby. (7) Srogi on i straszny, sam stanowi prawo i narzuca władzę. (8) Jego konie — szybsze niż lamparty, groźniejsze niż wilki pod wieczór. Szarżują jego jeźdźcy, a jego jazda przybywa z daleka, szybuje jak sępy śpieszące na żer. (9) Każdy z nich nastawiony na gwałt, ich twarze skierowane na wschód, spędzają jeńców jak piasku. (10) Szydzi on z królów! Drwi z dygnitarzy! Śmieje się z każdej twierdzy — sypie wał i zdobywa ją! (11) Potem rusza naprzód niczym wiatr, sobie winien, kto za bóstwo miał swą siłę! (12) Czyż Ty, PANIE, nie jesteś odwieczny? Boże mój! Mój Święty! Nie umrzemy! PANIE, wyznaczyłeś go dla osądzenia; Skało, przeznaczyłeś go dla ukarania. (13) Twe oczy są zbyt czyste, by patrzeć na zło, nie możesz przyglądać się krzywdzie. Dlaczego więc przyglądasz się zdrajcom i milczysz, gdy bezbożny pochłania sprawiedliwszego niż on sam? (14) Dlaczego postąpiłeś z człowiekiem jak z rybami morza, jak z płazem, nad którym nikt nie panuje? (15) On je wszystkie podnosi hakiem, wyciąga je swoją siecią, gromadzi je w swym niewodzie — dlatego cieszy się niezmiernie, (16) dlatego składa ofiarę swojej sieci i kadzi swojemu niewodowi; dzięki nim bowiem ma udział w wielkim zysku i pożywienia pod dostatkiem. (17) Czy dlatego ma opróżniać ze zdobyczy swoją sieć, by wciąż bezkarnie wyniszczać narody?

Hab. 2,4

(4) Oto rozzuchwalona, nieprawa w nim jego dusza, lecz sprawiedliwy dzięki swej wierze żyć będzie.